Echo’s West Europees

Klik op een foto om te vergroten en de galerij te openen.

De Engelse Google Translation vertaalt het woord “Echo” vaak als Ultrasound. Sorry voor het ongemak.

Het woord Echo komt voort uit de Griekse mythologie. In de Griekse mythologie is Echo een praatzieke nimf, afkomstig van de berg Helicon. De oreade (bergnimf) kon maar niet ophouden met praten. De nimf leidt de godin Hera zo erg af dat ze niet meer op haar man de oppergod Zeus kan letten, die vaak affaires aangaat met andere goden, nimfen en mensenkinderen.
Omdat ze zoveel last heeft van de nimf besluit Hera om Echo te vervloeken. De bergnimf kan hierdoor alleen nog maar mensen napraten en niet meer zelf een gesprek beginnen. Aan deze mythe hebben wij het begrip ‘echo’ te danken.

Overige West Europese echo’s met en zonder band of schijf

De echo’s van de “grote” Europese merken Vox, Watkins, Meazzi, Binson, Dynacord en Klemt-Echolette staan op de eigen pagina van het merk onder de rubriek “Shadow Music Gear Overig v”. Onderstaand is onder het betreffende land een directe link naar deze echo’s beschikbaar.

Nederland en Belgie

Duitsland (excl. Dynacord en Klemt Echolette)

De echo’s van Dynacord zijn te vinden op de pagina “Dynacord Foto’s (Germ) (link:  https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/dynacord-fotos-germ/) en die van Klemt-Echolette op de pagina “Klemt-Echolette Foto’s (Germ)” (link:  https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/klemt-echolette-fotos-germ/).
De overige Duitse echo’s staan onderstaand weergegeven. Veel informatie over Duitse toestellen is te vinden op: https://bandecho.de/

Schaller

Het bedrijf Schaller werd in 1945 opgericht opgericht in Feucht bij Neurenberg (Beieren) door Helmut Schaller (1923-1999). Helmut Schaller was een gereedschapsmaker en een radiomeester-monteur. Zijn radio-reparatiewerkplaats bloeide in de jaren vijftig en werd uitgebreid met de ontwikkeling van versterkers en luidsprekers. Dat bleek zo succesvol dat het hele bedrijf werd geherstructureerd en omgedoopt tot “Schaller Electronic”. Al snel werden echo’s en andere effecten aan het assortiment toegevoegd. De Echo Sound buizen drumecho werd een succes als vrijstaande echo en als inbouwmodule in de Schaller gitaarversterkers.
Al in 1953 begon Helmut Schaller een 2^e lijn met de productie van elektronische gitaarcomponenten zoals pickups en schakelaars in samenwerking met het Duitse gitaarmerk Framus van zijn vriend Fred Wilfer in Bubenreuth (Beieren). Höfner, Hopf en Hoyer werden vervolgens ook klant. Door deze samenwerking verschenen ook Schaller versterkers en echo’s op de markt met Framus en Höfner label. Schaller breide het assortiment uit met tremolo’s (1961), bruggen (1962) en mechanieken (1966) van uitmuntende kwaliteit waardoor er belangstelling ontstond bij de grote Amerikaanse bedrijven als Fender, Gibson, CF Martin en Ovation.
In 1968 verhuisde Schaller ongeveer 15 kilometer van Feucht naar Postbauer-Heng naar een nieuwe locatie. Om aan de stijgende vraag naar Schaller-producten te kunnen voldoen, werd een geheel nieuwe productiefaciliteit opgezet. Het assortiment werd in de jaren zeventig voortdurend uitgebreid met o.a. Bass-tuners (“M4”), verschillende bruggen waaronder de zogenaamde TOM-bruggen voor Gibson-gitaren en talrijke andere varianten van pickups (“Golden 50”, “S6”, “T6” enz.). Bovendien bedacht Schaller zelf veel productontwerpen die gerenommeerde gitaarbouwers gingen toepassen. In 1977 werd gezamenlijk met Floyd Rose een tremolosysteem met dubbele vergrendeling ontwikkeld. 

Na omschakeling van buizen naar transistortechniek in de zeventiger jaren werd door de dalende vraag begin jaren tachtig de productie van versterkers en echo’s stopgezet. De kernactiviteit verschoof naar metalen componenten voor gitaren en het assortiment werd in de jaren tachtig en negentig gestaag uitgebreid. Dit kwam tot een einde nadat zowel Helmut Schaller (1999) als zijn zoon René Schaller (1998) waren overleden.Tot eind jaren negentig werden er vioolaccessoires, kabels en zelfs speciale spinmachines voor snaren toegevoegd met weinig succes. Een cruciale periode voor het bedrijf waren de jaren 1999 tot 2006. Grete Schaller (1926-2007), de weduwe van Helmut Schaller, probeerde het bedrijf te leiden zonder een nieuwe impuls te kunnen geven, zonder ideeën voor nieuwe producten te geven en zonder de productiefaciliteit  te moderniseren, een periode van stilstand. 
Pas in augustus 2006 werd een doorbraak bereikt, toen het bedrijf Schaller juridisch en financieel werd geherstructureerd tot een naamloze vennootschap (“GmbH”) met Dr. Lars Bünning als directeur. In januari 2009 nam Dr. Bünning de aandelen van de „GmbH“ over van de familie Schaller en werd daardoor zowel eigenaar als CEO.
Sinds 2007 is er een nieuwe bedrijfsstrategie gelanceerd en geïmplementeerd die gericht is op de drie pijlers “kwaliteit, innovatie en service”. Schaller is met succes opnieuw uitgevonden en uitgegroeid tot een van de meest gewaardeerde leveranciers van metalen componenten voor de gitaar industrie. Het hoofdkantoor van het bedrijf is tot op de dag van vandaag in Postbauer-Heng.

EMT (Elektromesstechnik)

We hebben even getwijfeld of deze fabrikant van studioapparatuur wel binnen het bestek van onze site viel. Echter het feit dat de Abbey Road studio’s in London hun galmplaten gebruikten voor de opnamen van Cliff Richard & The Shadows, The Beattles en tal van andere artiesten, gaf de doorslag om dit wel te doen.

EMT is een fabrikant van draaitafels voor grammofoons en allerhande professionele audioapparatuur onder de hoogste kwaliteitsnormen (Die Deutsche Perfektion), waaronder een gerenommeerde lijn van kunstmatige nagalmapparatuur. Het EMT logo van een ‘pijlpunt’ werd gekozen als symbool voor de passage van een elektrisch signaal in een elektronische schakeling.
De wereldwijde klantenkring bestaat uit professionele geluidsopnamestudio’s van radio-, televisie- en filmmaatschappijen en de platenindustrie.
Decennialang was de wereldberoemde zware grote EMT 140 galmplaat (300x 200 cm en 300 kg) sinds 1957 het standaardapparaat voor radio- en televisiestations en in de studio’s van de platenindustrie zoals Abbey Road in London. De latere galmfolie EMT 240 met “het gouden geluid” uit 1971 is kleiner en lichter. Als wereldprimeur op dit gebied werd in 1976 een volledig elektronisch nagalmapparaat EMT 250 met geintegreerde effecten als chorus, echo en delay geïntroduceerd, via digitale signaalverwerking op basis van het ingebouwde computersysteem. De opvolgers EMT 251 en EMT 252 behoren eveneens tot de topklasse. Een ander volledig elektronisch nagalmapparaat ging in 1981 in productie als EMT 245 en werd in 1986 vervangen door de opvolger EMT 246. De EMT 444 en 445 Digital Audio Delay Units waren vroege volledig digitale versies.
Robuuste studio- en radiodraaitafels als EMT 927, 930, 938, 948 en 950 vormen een klasse apart.

Wilhelm Franz (1913-1971), geboren in Bremen, richtte in 1938 in Berlijn Elektromesstechnik Wilhelm Franz KG op. Twee jaar later trad Wilhelms broer Walter toe tot het bedrijf. 
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vervaardigde het bedrijf EMT in Berlijn controle- en meetinstrumenten voor communicatie- en omroeptechnologie. Vanwege de toenemende geallieerde bombardementen op Berlijn verhuisde de compagnie in 1943 naar Schuttertal bij Lahr en kort daarna naar Dingelsdorf aan het Bodenmeer. In 1945 verhuisde het bedrijf weer naar Lahr. 
Naast het vervaardigen van opnamestudio apparatuur ontdekte Wilhelm Franz rond 1950/51 een gat in de markt met het ontwerpen en vervaardigen van hoogwaardige draaitafels voor radiostations.  In 1956 droeg Wilhelm Franz de leiding van de toen nieuw gebouwde EMT apparatuurfabriek in Lahr over aan zijn broer Walter Franz. In 1959 werd in Wettingen bij Zürich de Zwitserse vestiging EMT Wilhelm Franz GmbH opgericht. Het verkoopbedrijf zou de export van de door Wilhelm Franz ontwikkelde radiodraaitafels, studioapparatuur en meetapparatuur uitbreiden. Ook kwam er een samenwerking met Willi Studer. Het verkooppotentieel van de EMT 927 en 930 studio draaitafels werd door Wilhelm Franz overschat omdat de studio’s steeds meer magnetische banden gebruikten.  De vrij grote machinefabriek in Lahr met 200 werknemers in 1963 werd niet optimaal benut. 
Bij toeval kon Wilhelm Franz een gelicentieerde productie van de Zwitserse Thorens HiFi platenspelers opstarten totdat hij in 1966 een meerderheidsbelang in dat bedrijf kocht. De productie van Thorens draaitafels werd vervolgens verplaatst van Wettingen naar Lahr omdat de arbeidskosten in Duitsland lager waren dan in Zitserland. 
Na de vroege dood van Franz in 1971 werd het familiebedrijf voortgezet door zijn vrouw Hildegard Franz en de directeur Erich Vogl in Kippenheim bij Lahr. 
Het oorspronkelijke bedrijf Elektromesstechnik Wilhelm Franz KG werd in 1972 omgevormd tot FRANZ Vertriebsgesellschaft mbH in Lahr en handelt sinds 1979 onder de naam EMT FRANZ GmbH.
In 1989 werd EMT verkocht aan de Belgische groep Barco. In 2003 verkocht Barco EMT, inclusief de merkrechten, aan Walter Derrer, die in 2007 omkwam bij een vliegtuigongeluk. Hierna neemt zijn vorige hoofdontwikkelaar, productmanager en marketingdirecteur Jules Limon de leiding van het bedrijf over. 
EMT Studiotechnik GmbH in Lahr/Mahlberg is sinds 2016 een bedrijf van EMT International GmbH (Zwitserland), de exclusieve en wereldwijd geregistreerde eigenaar van het merk EMT, die de productie verplaatste naar Zwitserland. Eind 2018 is EMT Studiotechnik GmbH ontbonden als filiaal van EMT International GmbH. Binnen de EU zullen de producten van de traditionele T-serie voortaan worden gedistribueerd door EMT Tontechnik, Mahlberg (Duitsland), een bedrijf van HiFiction AG, Zwitserland.

Monacor en Monarch

In 1965 richtte zakenman Günter Schilling in zijn woonplaats Bremen het aanvankelijk kleine familiebedrijf INTER-MERCADOR op. Zijn passie voor elektronica stelde de oprichter van het bedrijf in staat om snel het potentieel van elektronische componenten uit het Verre Oosten voor de Europese markt te herkennen. Na twee verhuizingen, een naamswijziging en enkele succesvolle wijzigingen in het productassortiment, is MONACOR INTERNATIONAL uitgegroeid tot een wereldwijde fabrikant en leverancier van professionele PA-toepassingen voor podia en DJ’s, hoogwaardige luidsprekertechnologie, hifi-apparatuur en veel nuttige accessoires in wel 40 landen.
Onder MONACOR INTERNATIONAL vallen o.a. de labels Monacor, Monarch, IMG Stage Line en Carpower.

Rimechon

Rimechon echo’s vormen een aparte klasse, het zijn zelfbouwsets uitgegeven door het Duitse RIM (Radio Industrie GmbH Munchen since 1920), toeleverancier van electronische materialen, vergelijkbaar met het Nederlandse Amroh. Omdat de bouwer zelf invloed had op de bouwwijze zijn dezelfde types intern toch vaak onderling verschillend opgebouwd. Er zijn 3 buizen types bekend, de S-1 uit 1961 met 3 opname- en 1 weergavekop, de II uit 1962 met 3 opname- en 2 weergavekoppen en de 1000 uit 1966 ook met 3 opname- en 2 weergavekoppen.

Overig Duitsland

Engeland overig (excl. Vox en Watkins/W.E.M.) 

De echo’s van Vox (JMI) en Watkins  staan op de pagina’s  “Vox en Jennings Buizen Echo’s (England)”  (link:  https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/vox-en-jennings-buizen-echos-1958-1968/ ) en  “Watkins en W.E.M. Foto’s (England)” (link: https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/watkins-en-w-e-m-fotos-england/) , onderstaand de andere Britse producten.
De Amerikaanse Vox echo’s zijn te zien op de pagina “Echo’s Australie en USA ” , (link: https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/fotos-echos-australie-en-usa/)

Jennings JEI  (post JMI)

Selmer

Arbiter

Ivor David Arbiter (1929 – 2005) was een Brits Amerikaanse drumontwerper, fabrikant, instrumentverkoper en ondernemer. In het begin van zijn carrière was hij de eigenaar en exploitant van een gespecialiseerde drumwinkel in het Wesy End van London. Later richtte Arbiter verschillende instrumentenbedrijven op, waaronder Arbiter-Western, Dallas-Arbiter en CBS-Arbiter. Hij ontwierp het originele drop-t-logo van de Beatles  en introduceerde Japanse karaoke machines in de UK.
Eind jaren 50 werd Arbiter de Britse franchisehouder voor Fender gitaren en introduceerde de Fender Stratocaster in Groot-Brittannië.  In het begin van de jaren zestig kreeg Arbiter de exclusieve rechten op de verkoop van Ludwig drums. Ivor schonk een Ludwig Super Classic Black Diamond aan Brian Bennett van The Shadows en een Ludwig Downbeat Black Oyster Pearl aan Ringo Starr van The Beatles.
Arbiter bleef succes boeken op de muziekmarkt en verkocht apparatuur aan bekende  muzikanten als Brian Bennett, Jef Beck en Jimi Hendrix. In 1966 richtte Arbiter een nieuw gitaarbedrijf op, Arbiter-Western, dat in 1969 aan Dallas werd verkocht. Arbiter werd de plaatsvervangend voorzitter van het bedrijf en het bedrijf werd omgedoopt tot Dallas-Arbiter waar hij o.a. een nieuwe lijn Hayman-drums lanceerde, die als de luidste op de markt worden beschouwd.

In 1974 verliet Arbiter Dallas-Arbiter en begon een nieuwe onderneming CBS-Arbiter, waar hij Vox Sound Limited (1973-1978) overnam van Birch-Stolec. Reg Clark keert terug naar Vox en JMI oprichter Tom Jennings wordt consultant en even later Managing Director. Er werd overgestapt naar een gestructureerd productiemodel bij Dallas Music Industries in Shoeburyness (Essex). De Vox AC30 herkreeg de oude constructies, een groot deel van het JMI assortiment kwam terug en introductie van nieuwe modellen ontstond. Meer over het Vox CBS-Arbiter tijdvak (1973-1978) is te zien op deze pagina : https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/vox-na-jennings-1967-2002/
Vox werd in 1979 overgenomen door de voormalige Marshall distributeur Rose Morris.
In 2001 ontving Ivor Arbiter een Lifetime Achievement Award van de Music Industries Association. Ivor Arbiter ging in 2003 met pensioen en stierf in 2005 in London na een strijd tegen kanker.

ESE

HH Electronics

HH Electronics is een Britse versterkerfabrikant, die in 1968 werd opgericht door Mike Harrison, Malcolm Green en Graham Lowes in Harston nabij Cambridge. Hier werden de eerste solid-state versterkers van professionele studiokwaliteit ontworpen en vervaardigd.
Er volgde verhuizingen naar steeds grotere locaties. Via Milton Cambridgeshire, naar Bar Hill Cambridge eind zeventiger jaren. Daar werden combo’s, mixers, luidsprekers  en PA apparatuur toegevoegd, plus een elektrische piano en een reeks tape-echomachines en effectpedalen.
HH verhuisde rond 1985 opnieuw naar Clifton Road, Huntingdon, Cambridgeshire en begon daar een nieuwe lijn versterkingsproducten voor grote evenementen uit te bouwen.
In de jaren negentig werden ze opgekocht door Laney Amplification.  HH Electronics is nu gevestigd in de West Midlands.
Zie voor HH en Laney onderdelen en service: https://www.majelectronic.co.uk/.

Simms-Watts

Overig Engeland (vrijwel alfabetisch)

Happy Birthday demo met de nieuwe Hall & Collins (H&C) Signature Echo door Charlie Hall zelf ingespeeld op een Vox AC1 (mini) Amp:

Happy Birthday demo met de nieuwe H&C Signature  door Rob Aartsen ingespeeld via een Vox AC15H1TV met Blue Alnico Celestions:

Wonderful Land demo met de Zoom G3, G3X en G5  patches van Ross Hall van Hall’s Echo:

Wonderful Land demo ingespeeld door Rob Aartsen ingespeeld met een Japanse HM signature Strat met ToneSpinner Rob’s 59 specials pickups en een Hall&Collins Signature Echo via een Vox AC15H1TV met Blue Alnico Celestions:

Frankrijk en Spanje

JPC (Jean-Paul Caro).

Jean-Paul Caro bouwt onder het label JPC replica’s van hoogwaardige vintage versterkers, echo’s en gitaren op maat en naar eigen idee voor zowel eigen gebruik als artiesten.
Demo’s met producten van Jean-Paul Caro zijn te zien via:  https://www.youtube.com/user/shadorac/videos (drumecho), Matilda bespeelt de Blue Stratocaster gebouwd door Jean Paul Caro:  https://www.youtube.com/watch?v=iSdR6qF_bI8, Bruce Welch test de Blue Stratocaster van Matilda:  https://www.youtube.com/watch?v=gffOGfgXXgM

Italie (excl. Meazzi en Binson)

De echo’s van Binson en Meazzi zijn te vinden op de pagina’s “Binson Foto’s (Italy)”  (link: https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/binson-gear/)     en “Meazzi Foto’s (Italy)” (link: https://www.cliff-shadowsmeeting.eu/meazzi-gear/)  , onderstaand andere Italiaanse producten.

Davoli

Athos Davoli (1943) start in 1957 het bedrijf Krundaal Davoli in Parma en produceerde allerhande electronische muziekapparatuur. Samen met Wandre ook gitaren. Het bedrijf was in 1969 tot 1972 op zijn top met 220 werknemers.

(E)Corland

Corland werd rond 1950 opgericht in Turijn door Camielo Orlando (1930) en stopte in 1996. Zij bouwden buizen en transistor versterkers, echo’s en mixers vaak met ingebouwde echo. Ook een aantal echo’s in opdracht van en met label van Steelphon (Turijn).

Farfisa

Farfisa  is in 1948 opgericht door de families Scandalli en Soprani, fabrikanten van accordeons. Farfisa is een samentrekking van “FAbbriche Riunite di FISArmoniche”, vrij vertaald “ Verenigde Accordeon Fabrieken” voor de merken Settimio, Soprani, Scandalli en Frontallini.
 In 1962 produceerden ze de eerste transistor accordeon en rond 1964 begon de fabricage van compacte electronische orgels en keyboards, ook maakte Farfisa gitaren, radio’s, TV’s, versterkers en andere electronische apparatuur. Farfisa had 3 fabrieken in de Marche regio, 1 in Castelfidardo voor Settimio en Soprani accordeons en gitaren, 1 in Camerano voor Scandalli accordeons, piano’s en reed/chord orgels en 1 in Aspio Terme waar electronische orgels, versterkers en effecten werden gemaakt.
Sinds 1967 maakt Farfisa intercom- en video conferentie systemen in Osimo.

FBT

FBT is in 1963 opgericht door Bruno Baldoni en Vinicio Tanoni en nog steeds in Recanati actief met hoogwaardige professionele audio. FBT echo’s hebben een soortgelijke sound als de Meazzi echo’s en gebruiken veelal dezelfde Photovox koppen. FBT produceerde o.a. ook voor het Duitse Blackfield label.

Lem

Generalmusic (GEM) is een fabrikant voor muziekinstrumenten die ook producten brengt onder de labels LEM en ELKA. Lem echo’s zijn net als Meazzi voorzien van Photovox koppen.

Montarbo

Rond 1960 begint Sergio Montanari met de bouw van mixers en in 1962 komen daar echo’s bij. De merknaam Montarbo is samengesteld uit Sergio’s achternaam en zijn woonplaats Bologna. Montarbo werkte samen met distributeur SISME gezien de vermelding op sommige toestellen. Het bedrijf is nog steeds actief met professionele audio in Valsamoggia (BO).

Semprini

Nadat hij namens Garrard de eerste kofferplatenwisselaars had geproduceerd in een klein laboratorium onder de trap aan de Via Ferrante Aporti in Milaan, opende Cesare Semprini in 1956 zijn eigen bedrijf onder de naam L.I.A.R.E (Laboratori Impianti Apparecchiature Radio Elettriche) in Via Torelli Viollier 44 en later in de Via Bissolati 22 in Milaan. Deze adressen staan op de vroege Semprini toestellen vermeld, zelfs met telefoonnummer. 
Vanaf 1960 tot medio zeventiger jaren produceerden zij professionele en mobiele versterkingssystemen van de hoogste kwaliteit en prijs die wereldwijde faam kregen en door de groten der aarde werden gebruikt, ook bij RAI (Italiaanse Radio en Televisie). Wereldberoemde sterren als Ella Fitzgerald, Joséphine Baker, Jimmy Hendrix, Frank Sinatra en vele anderen hebben Semprini-apparatuur gebruikt voor hun opnames of op het podium. Onder de Franse artiesten waren er ook talloze gebruikers, onder hen Charles Aznavour of Mireille Mathieu. Bekende  gebruikers in Nederland waren de Tielman Brothers einde zestiger, begin 70 er jaren.
Over de Semprini bandecho’s.
De  eerste buizen bandecho’s  wordt in de vijftiger en zestiger jaren geproduceerd met behulp van een aangepaste Uher bandrecorders met een LIARE echo voorversterkercircuit en kregen Model nummers als  Stereofon ECO-5/ME en Stereofon ECO 705 / ME / II . Vervolgens verscheen de Stereofon ECO 706 /ME / 5, een eenvoudig toestel met slechts 1 vaste  weergavekop maar al wel met een cartridge tapeloop. Er kwam meer variëteit in de producten met versterkers, speakers, mixers, racks, microfoons met als paradepaardje de legendarische sixties Semprini 5 kanaals Stereofon tube Echo Mixer 707-6S met 3 koppen + wiskop en cartridge tapeloop.
Eind sixties werd de overstap gemaakt naar solid state band echo modellen als ETR 600 en ETR 602/x, met 4 weergavekoppen en nog steeds de cartridge tapeloop. De sound van deze toestellen is echter onvergelijkbaar met de buizen toestellen en viel bij vele muzikanten niet in de smaak.
Opvallend is de koppenkeuze voor de echo’s. Waar aanvankelijk gekozen werd voor Uher, volgde voor de 707 serie Woelke en voor de transistors Photovox, vaak met wit nylon inzet als bij de latere Meazzi All Transistors van de 2e generatie.

Overig Italie

Scandinavie

Ackuset

Gerard Dieke (1933) vertrok als Nederlands elektrotechnisch ingenieur in 1953 naar Zweden en leeft daar nog steeds in goede gezondheid. Daar bouwde hij in 1960 zijn eerste Ackuset echo en vervolgens meerdere echomodellen, maar ontwikkelde ook PA mixers, versterkers, speakerboxen en andere geluidsapparatuur van hoge degelijke kwaliteit en hoge vermogens. Er kwam in 1964 ook een Auditron winkel in Stockholm ter bevordering van de verkoop van Ackuset naast andere merken en instrumenten. De klank van de Ackuset apparatuur is bijzonder en vele beroemde groepen gingen Ackuset gebruiken  w.o. The Who, The Hollies, The Kinks, The Bee-Gee’s, Sandy Shaw, Blind Faith (met Eric Clapton). In 1982 werd de productie gestaakt.

Amtech

LGK-Teknik

Per-Olof ALM

Per-Olof Alm heeft grote bekendheid als drummer van de legendarische Zweedse formatie “1961”. Daarnaast is Per-Olof een fenomeen als reparateur, ontwerper en bouwer van vintage appraten en in het bijzonder van echo’s. Onderstaand een aantal van door hem gebouwde producten.

Overig Scandinavie

Zwitserland

Swiss echo’s Swiss echo’s werden geproduceerd bij Armin Heers Elektronisch-mech Apparatenbau (1957) in Regensdorf Zwitserland, in 1961 omgedoopt tot Uni-Ton AG, dat nog steeds bestaat. 
Meest bekende buizen  toestellen zijn de types 460-463, 863 de luxe, 566 en 966 de luxe. De eerste 460-463 en 863 modellen hebben aan de linker zijde een koppenplaat met 1 opnamekop, 4 weergavekoppen,1 wiskop en verder een Swiss (Telefunken) cartridge tapesysteem met 160 feet (= 49 mtr) dry lubricated tape. In de UK werden deze beide modellen van ca. 1961-1964 gedistribueerd door Selmer onder hun catalogus nummer 1225 en 7640.
Daarna kwamen de modellen 566 en 966 met een centrale conventionele tapeloop met 3 opnamekoppen,  2 weergavekoppen (waarvan 1 verschuifbaar) en 1 wiskop. De 863 de luxe is een PA met 14 buizen en een stereo output van 2x 18watt. In dezelfde lijn volgde de 966 de luxe PA met 11 buizen en een output van 50 watt. Daarnaast waren er diverse andere professionele audio producten.  
Swiss buizenecho’s  hebben een karakteristiek Magic Eye middels een EM84 buis en een diepe warme klank, die zelfs door (JMI/ Vox/Jennings ontwerper) Dick Denney hogelijk gewaardeerd werd voor gebruik bij zijn lapsteel gitaar. Ook Bert Weedon was een Selmer en Swiss gebruiker.